شتاب کندتر از انتظار برقی ها در تصرف بازار جهانی خودرو
به گزارش بخش خبری اتوکارشناس،
به گزارش «اخبار خودرو»، در این‌که فروش خودروهای برقی در سال‌های اخیر رشد بسیار قابل ملاحظه‌ای داشته هیچ شکی نیست، اما ظاهرا آن‌طورها هم که سیاستمداران و طرفداران محیط زیست فکر می‌کنند نمی‌شود روی جایگزینی خودروهای برقی با پیشینیان فسیلی‌سوزشان حساب باز کرد و این‌طور که به نظر می‌رسد موتورهای احتراق داخلی قرار است تا مدت‌های طولانی همچنان در عرصه باشند.
بقای درون‌سوزها
براساس گزارشی که موسسه تحقیقاتی IHS مارکیت منتشر کرده تا سال ۲۰۵۰ انتظار می‌رود که بین ۶۰ تا ۸۰ درصد خودروها در جهان برقی باشند (که این شامل خودروهای احتراق هیبرید، پلاگین هیبرید و تمام الکتریک می‌شود) و پیش‌بینی می‌شود که همچنان تا آن زمان چیزی حدود ۱.۹ میلیارد خودروی احتراق داخلی در جاده‌های جهان مشغول تردد باشند.
دنیل یرگین قایم مقام موسسه IHS مارکیت در کتاب جدید خود به نام «نقشه جدید، انرژی، اقلیم و سقوط ملت‌ها» نوشته: «هنوز تا زمانی که خودروهای برقی بنزین را به عنوان اصلی‌ترین سوخت مورد استفاده در حمل و نقل کنار بزنند زمان بسیار زیادی باقی مانده است. سوخت‌های نفتی دیگر پادشاه بی‌چون و چرای حمل و نقل خودرویی به شمار نمی‌روند اما برای مدت زمانی طولانی همچنان در این قلمرو به حضور خود ادامه خواهد داد».
همچنین در حالی‌که برخی از سیاستگذاران در تلاش برای ممنوعیت فروش خودروهای جدید با موتور بنزین‌سوز از سال ۲۰۳۵ هستند، داده‌های موسسه IHS نشان می‌دهد که خودروهای احتراق داخلی همچنان بخش عمده‌ای از سهم بازار را در اختیار نگه خواهند داشت و این موضوع این سوال را مطرح میکند که سیاستگذاران در این خصوص چه خواهند کرد. موسسه IHS چنین پیش‌بینی میکند که تا سال ۲۰۳۰ فروش جهانی خودروهای برقی (اعم از پلاگین هیبرید، پیل سوختی و تمام الکتریکی) ۲۴.۶ درصد از کل بازار را تشکیل خواهد داد، اما خودروهای احتراق داخلی همچنان ۷۵.۴ درصد از سهم بازار را در دست خواهند داشت.
در اروپا فروش خودروهای الکتریکی تا سال ۲۰۳۰ به ۳۸.۷ درصد افزایش پیدا خواهد کرد، اما همچنان ۶۱.۲ درصد از بازار را برای خودروهای با سوخت فسیلی باقی خواهند گذاشت.
در ایالات متحده خودروهای بنزین‌سوز تا سال ۲۰۳۰ همچنان ۸۰ درصد از سهم بازار را به خود اختصاص خواهند داد. البته باید در نظر داشت که در سال ۲۰۲۰ تنها چیزی حدود ۲ درصد از فروش جهانی خودروها به ماشین‌های برقی اختصاص داشت.
پیشبینیهای دیگر
بانک سرمایه‌گذاری مورگان استنلی هم اخیرا پیش‌بینی خود را برای فروش جهانی خودروهای برقی منتشر کرده و براساس از انتظار سهم بازار ۴۰ درصدی برقی‌ها تا سال ۲۰۳۰ حرف زده که این میزان ۱۰ درصد بیشتر از پیشبینیهای قبلی این بانک بود. به هر حال در این پیش‌بینی نیز همچنان خودروهای احتراق داخلی دست بالا را در فروش دارند.
مورگان استنلی برای ایالات متحده سهم بازار ۲۵ درصدی را برای خودروهای برقی در نظر گرفته و معتقد است که تا سال ۲۰۳۰ فروش برقی‌ها ۳۱ درصد از سهم بازار جهانی خودرو را تشکیل خواهد داد که ۵ درصد بیشتر از پیشبینیهای قبلی است.
موسسه تحقیقاتی LMC اتوموتیو در گزارشی که اخیرا منتشر کرده گفته که تا اوایل دهه آتی میلادی در آمریکای شمالی حدود نیمی از خودروها برقی خواهند بود، در حالی‌که چین و اروپا با شتاب بیشتری پذیرای این فناوری خواهند بود. در این صورت هم همچنان انتظار می‌رود که تعداد زیادی خودروی احتراق داخلی در جاده‌های سراسر جهان در حال تردد باشند.
در گزارش LMC آمده: «پیشبینیهای فعلی ما نشان نمی‌دهد که صنعت خودروسازی بتواند تا سال ۲۰۵۰ به هدف خود برای رساندن انتشار دی‌اکسید کربن به میزان صفر برسد. به زعم ا باید محدودیت‌های جدی‌تری برای فروش خودروهای درون سوز در نظر گرفته شود».
چشم‌انداز برقی‌ها
دنیل یرگین در کتاب خود به این نکته اشاره میکند که تقاضا برای خودروهای برقی به خاطر قوانین دولتی افزایش پیدا کرده و نه تمایل مشتریان برای خرید این دست از خودروها. به باور او تقاضای بیشتر برای خودروهای برقی همچنین باعث ایجاد چالش‌ها و تصمیم‌گیری‌های دشوارتر می‌شود.
به گفته آقای یرگین: «خودروهای برقی همچنین چالش‌های خود را به ویژه در زنجیره تامین مواد اولیه باتری‌ها دارند. نیاز خودروهای برقی به لیتیوم می‌تواند تا سال ۲۰۳۰ به میزان هزار و ۸۰۰ درصد افزایش پیدا کند که این میزان معادل ۸۵ درصد تقاضای جهانی برای این ماده اولیه است.
تقاضا برای کبالت که یکی دیگر از اجزای مورد استفاده در باتری‌هاست نیز می‌تواند تا هزار و ۴۰۰ درصد افزایش پیدا کند و باید این را در نظر داشته باشیم که بیش از ۵۰ درصد کبالت مصرفی جهان از یک کشور یعنی جمهوری کنگو تامین می‌شود.
یرگین در ادامه می‌نویسد: «ظهور احتمالی یک سه‌گانه جدید یعنی خوردوهای برقی، خدمات اشتراکی و خودران‌ها می‌تواند به یک قرن حکومت نفت در صنعت حمل و نقل خاتمه دهد که این مساله به نوبه خود به پیدایش صنعت تریلیون دلاری اتو-تک (خودرو-فناوری) منجر خواهد شد.
